strwonić — dk VIa, strwonićnię, strwonićnisz, strwoń, strwonićnił, strwonićniony «stracić, zmarnować, przepuścić, roztrwonić» Strwonić pieniądze, bogactwo, majątek. Strwonić wielkie sumy. ◊ Strwonić czas, życie «spędzić, przeżyć nieproduktywnie, zmarnować… … Słownik języka polskiego
zaprzepaścić — dk VIa, zaprzepaścićpaszczę, zaprzepaścićcisz, zaprzepaścićpaść, zaprzepaścićcił, zaprzepaścićpaszczony zaprzepaszczać ndk I, zaprzepaścićam, zaprzepaścićasz, zaprzepaścićają, zaprzepaścićaj, zaprzepaścićał, zaprzepaścićany «doprowadzić do zguby … Słownik języka polskiego
zmarnotrawić — dk VIa, zmarnotrawićwię, zmarnotrawićwisz, zmarnotrawićaw, zmarnotrawićwił, zmarnotrawićwiony «lekkomyślnie stracić; zmarnować, strwonić» Zmarnotrawić czas, pieniądze … Słownik języka polskiego